A- Arkama bakmalıyım diye düşünürüm hep. Yaptığım şeylerden pişman olduğum da çok oldu. Pişman olmama rağmen yapmaya devam ettiğim de.
A-I always think I should look back. There have been a lot of things of which I am regretful of, as there have also been ones that I kept doing despite the regret.
B-Arkama bakmam ben. Yoluma devam etmem gerek.
B-I do not look back. I need to keep on going my way.
A-Arkama bakmam demek yoluma devam edememek değildir çünkü bilmek isterim ki geride benden bir şey kalmış mı?
A-It does not require for me to not keep moving on if I am looking back, I simply wonder if there is anything left of me behind.
B-Kalmış mı peki ? Kalabilmiş mi? Kalmışsa bu seni yeni bir insan mı yapmış? Arkada bırakmak gerekir diye düşünürüm, onlar sana yüktür.
B-So is there? Could it be? If there is, does that make you a new person? I think it is necessary to leave things behind, for they are burdens to you. They’re dead weight.
A-Galiba haklısın yüküm ağır arkaya bakmamak gerek .
A-I suppose you are right. It is heavy what I carry on, I should not look back.
B-Dağına göre kar derler, ne dertler var.
B-They say God gives problems only as much as one can carry. There are much worse troubles out there.
A-Herkesin derdi kendine büyük.
A-Everyone’s trouble is big for them.
B-Devam et başka nedir yükün?
B-Keep going, what else is within the weight you carry?
A-Firaktan ayrılıktan çok inciniyorum.
A-I get very hurt from separation.
B-O zaman terk et.
B-Then leave.
A-Neyi?
A-Leave what?
B-Dünyayı.
B-The world.
A-Ben sevmem zaten dünyayı.
A-I do not even like the world.
B-Seni tanırım seversin şu hayatı mutlu olduğun an mutsuz olduğun andan çoktur hem bir düşün.
B-You do, I know you. Think about it, you have had happy moments more than you had sad ones.
A-Doğrudur.
A-If you say so.
B-Sana bir tılsım vereyim mi?
B-Shall I give you a charm?
A-Nedir?
A-What is it?
B-İnsan mutsuzken daha mutlu.
B-One is happier when one is sad.
A-Nasıl?
A-How?
B-Mutlu olduğun anları düşün, en mutlu olduğun ama bir daha belki de hiç yaşayamayacağın bir şey olsun.
B-Think of the happy moments you had; the happiest one, even, but perhaps you will never have it again.
A-Düşündüm.
A-I did.
B-Elinde ne var şimdi?
B-What do you have now?
A-Hatıralar.
A-Memories
B-Seni mutlulukların mutlu ediyor mu şimdi peki
B-Do your happinesses make you happy now?
A-Mutlu ediyorlar.
A-They do
B-…..
B-…..
A-Neden sustun?
A-Why did you stop?
B-Beni etmiyorlar.
B-Mine do not make me happy
A-Neden?
A-Why?
B-Çünkü elimde değiller.
B-Because I do not have them
A-Mutsuz olduğun anlar elindeler mi peki ?
A-…and you have the sad moments?
B-Onlarda değiller ondan mutlu ediyorlar zaten.
B-No, but that is why they make me happy.
A-Ne yani mutsuzluğa mı talip olmalı?
A-So, what? Should one seek sadness?
B-Hayır, çileye, gerçek hedefin uğruna sıkıntıya girebilmeye ve bu uğurda gerekirse mutsuz olmaya talip olmalı.
B-No,one should seek a true cause; with the pain and suffering it brings, if necessary.
A-Olmazsam?
A-What if I do not?
B-Hatıralarda yaşarsın o vakit.
B-Then you will live in the memories.
A-Bunu istemem işte en çok bu yakar canımı.
A-I do not want that, that would hurt me the most.
B-Ne yapmayı düşünürsün?
B-What are you planning to do?
A-Bilmiyorum
A-I do not know.
B-Vicdanın ne diyor eğer ölmediyse?
B-What does your conscience say, if it is not dead yet?
A-Ebed ebed diye bağırıyor hissediyorum
A-Eternity, it screams,as I can feel.
B- Vicdanın ölmemiş devam et
B-It is not dead yet. Keep going.
A- Güzel anılar anlarda kalmış. Hatıralar başıma bela. Benim tek anım yaşadığım an, gelecek desen bir bilinmezlik endişeler diyarı.
A-The nice memories are stuck in the moments. Memories are a pain in my neck. The only moment I have is a land of worries, in other words, the future.
B-Ne yapmalı?
B-What to do?
A-Sevmemeli bu dünyayı.
A-Not love this world.
B-Sevmeyebilirsin peki terk edebilir misin?
B-You can manage not loving it but can you leave it?
Editör/ Editor: Görkay Düzgün
Grafiker/ Graphic Designer: Deniz Vadi Töngür
Çeviri/ Translator: Deniz Karaytuğ
